MAZURY - historia
Wieś Mazury nie ma dokładnej daty powstania. Według badaczy historii tego regionu wieś powstała w II połowie XVI wieku jako dzielnica wsi Zielonka, ta zaś powstała na mocy aktu lokacyjnego, wydanego przez króla Zygmunta Augusta w 1569 roku. Jej pierwotna nazwa to Ossówka.
W zakładaniu wsi przeszkodził właściciel sąsiednich prywatnych dóbr Sokołów: Pilecki, wskutek czego lokacja nie doszła do skutku. Dopiero po śmierci Pileckiego, wieś została założona w 1578 roku; osadzona mazurami sprowadzonymi z Mazowsza. Mazury, jako nazwa odrębnej wsi, pojawia się w XVII wieku. Zielonka wraz z Mazurami była wsią państwową, królewską. Pod koniec XVII wieku Mazury wchodziły w skład raniżowskiego klucza dóbr królewskich starostwa sandomierskiego (powiat i województwo sandomierskie).
Po I rozbiorze Polski, od 1V 1772 roku, wieś znalazła się pod panowaniem austriackim, wchodząc w skład Galicji Zachodniej. W zaborze austriackim znajdowała się w raniżowskich dobrach kameralnych, rządowych.
Pod koniec XVIII wieku władze austriackie i państwowe rozparcelowały obszar dworski w Mazurach. Na gruntach tych zostali osadzeni koloniści „józefińscy” niemieccy w liczbie kilkunastu rodzin oraz koloniści polscy w liczbie 40 rodzin. W ten sposób powstała nowa dzielnica wsi „Nowe Mazury”.
W 1833 roku wieś Mazury stała się wsią prywatną.
Władze austriackie wystawiły na sprzedaż dobra raniżowskie. Podzieliły ja na cztery sekcje w jednej sekcji były Mazury, które zakupił Karol Nitsche. Od tej pory stały się wsią prywatną. W 1843 roku te dobra raniżowskie nabył Władysław hrabia Rey (do 1887roku).
W 1883 roku otwarto niezorganizowaną szkołę ludową, a w 1887 wystawiono budynek dla szkoły urzędowej filialnej, w której uczył jeden nauczyciel - Jan Świątek.
Zaprowadził w pierwszym roku dwa stopnie nauki.
W 1909 roku staraniem C.K. Inspektora Szkolnego Henryka Welfego Rada Szkolna wyraziła zgodę na wybudowanie nowej, murowanej szkoły, ponieważ stary, drewniany budynek był mocno zniszczony. Otwarcie nowej piętrowej szkoły ludowej nastąpiło 7 sierpnia 1911 roku.
W 1938 roku biskup Barda ustanawia parafię Mazury.18 kwietnia 1939 roku mieszkańcy przystąpili do budowy kościoła. Wkraczające wojska niemieckie nie przeszkadzały w budowie. I tak, pokonując wszelkie trudności, niedostatki i niebezpieczeństwa okresu okupacji, Mazurzanie wybudowali kościół.
Uroczystość poświęcenia kościoła i odprawienie pierwszej pontyfikalnej Sumy odbyło się 22 listopada 1941 roku. Pierwszym proboszczem i zarazem budowniczym kościoła pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy był ks. Stanisław Bąk, który wniósł wiele zasług dla parafii i dla kraju. W okresie okupacji był kapelanem w stopniu kapitana dwóch placówek AK: Raniżów i Sokołów. Wspólnie z nauczycielką Janiną Coufal i klerykiem Bronisławem Filą prowadził tajne nauczanie. Po wojnie nadal działał w służbie kościoła i wolnego kraju.
Ważnym wydarzeniem we wsi Mazury było zakończenie elektryfikacji wsi w 1958 roku.
W 1970 roku wybudowano wiejski Ośrodek Zdrowia.
W 1995 roku ukończono budowę wodociągu, a dwa lata później gazociągu.
Obecnie Mazury to wieś nowoczesna z pięknymi domami i ogrodami. Całkowita powierzchnia wsi wynosi 1043 hektarów. Część mieszkańców zajmuje się rolnictwem. Jednak ze względów ekonomicznych coraz mniej jest gospodarstw rolnych. Niektórzy utrzymują się z pracy zawodowej w pobliskich zakładach lub pracy za granicą. Młodzież kształci się w szkołach średnich i wyższych, ale wolne chwile chętnie spędza w swojej rodzinnej wsi, otoczonej ze wszech stron lasem.
Benedykt Popek
